Een van de meest voorkomende vragen in de proefles is: hoe zit het nu met de ademsteun?
- ik heb adem tekort tijdens het zingen, hoe komt dat?
- ik doe iets niet goed met mijn adem, maar wat?
- ik kan alleen maar zacht zingen, ligt dat aan mijn adem?
Ademsteun is de juiste balans vinden tussen ademstroom en ademdruk en daarbij je adem gecontroleerd leren doseren met je buikspieren en tussenribspieren. Het klinkt veel moeilijker dan het is. Ademen is iets natuurlijks. De meeste mensen doen er veel te moeilijk over. Een paar aanwijzingen en hopla, daar gaat ie.
Meestal zit het probleem in een heel ander ding. Namelijk het sluiten van de stemplooien.
Als een leerling gaat zingen, blijkt vaak dat het ventiel (de stemplooien) niet doet wat ie doen moet voor het produceren van het gewenste geluid. Dit heeft niks te maken met ademsteun, maar alles met de bron waar het geluid gemaakt wordt. Namelijk de stemplooien. Op het moment dat je een harde klank wilt maken en je sluit de stemplooien niet goed, dan kun je steunen wat je wilt, maar er zal niks veranderen. Mits je zorgt dat je stemplooien gaan sluiten op de manier die jij wilt!
Dan komt ook ineens de ademstroom en ademdruk in balans. De klank wordt luider en het voelt gemakkelijk om meer volume te maken!!
HOE LUIDER DE KLANK, DES TE MEER ADEMDRUK, DES TE MINDER ADEMSTROOM!
HOE ZACHTER DE KLANK, DES TE MINDER ADEMDRUK, DES TE MEER ADEMSTROOM!
Dan heb je nog verschillende soorten ademhaling: laag, gecombineerd en hoog. We beginnen altijd met het aanleren van een lage ademhaling. Dat geeft altijd meteen meer balans en rust in de stem.
Kortom, ademhaling is een belangrijk item in de zangles, maar laat je alarmbellen afgaan, als jij het in de zangles voornamelijk over ademhaling hebt.