In de EVT spreken we over het REL PUNT, oftewel het Resting Expiratory Level = (Rustend Uitademingsniveau). In de UVS spreken we van het RUNMOMENT. Beide is hetzelfde.
Er is een punt in je ademhaling waarop de druk in de longen gelijk is aan de druk buiten je longen.
Neem maar eens een grote hap lucht, hou je adem in en voel wat je lijf het liefste wil….. precies: UITADEMEN en dus terug naar het REL PUNT.
Blaas vervolgens je lucht zoveel mogelijk uit, hou dit even vast en voel wat je lijf het liefste wil…….precies: DE BUIKSPIEREN LOSLATEN en inademen, dus terug naar het REL PUNT.
Als we in relaxte toestand zijn, blijven we met onze ademhaling zoveel mogelijk bij het REL PUNT in de buurt.
Voordat we gaan zingen, ademen we in iets boven het REL PUNT (het liefst door de buikspieren te ontspannen, daardoor plat het middenrif af en stroomt de lucht vanzelf naar binnen). Als we dan klank gaan maken, komen we vanzelf langs het REL PUNT en is het fijn om de buikspieren een beetje naar binnen te laten gaan, zodat de ademstroom op gang blijft. Bij mensen die makkelijk zingen, gebeurt dit vanzelf. In veel gevallen vergeten mensen de adem door te laten stromen en gaat het zingen opeens veel moeilijker. Dat kan ook een reden zijn, waarom je thuis zo makkelijk zingt en als je dan op zangles komt en het “echt goed wil doen”, er ineens heel veel onnodige spanning gemaakt wordt die zorgt dat je adem niet goed doorstroomt en waardoor het zingen zoveel moeilijker wordt.
Een veel gemaakte andere fout is, veel te veel lucht inademen, zodat er zoveel druk onder de stembanden komt tijdens het zingen, dat de stem gaat constricten (het welbekende knijpen). Vooral als men hard wil zingen, is dit nogal problematisch, omdat daar juist heel weinig lucht voor nodig is. Dus zuinig zijn met die inademing. Je hebt vaak veel minder lucht nodig om te zingen, dan je denkt. Helemaal als je pop of jazz zingt.
